Səmimilik...

Bəzən bir-birimizi tam səmimi olmamaqda qınayırıq.

Amma sizə elə gəlmir ki, mütləq səmimiyyət heyvanlara xasdır?

İnsan nə qədər özünün ilkinliyindən, primitivliyindən, statik canlılığından uzaqlaşır, inkişaf edirsə, eyni zamanda da mürəkkəbləşir və o qədər də başqalarının (əsasən də daha primitiv düşüncəlilərin) nəzərində onun qeyri-səmimi görünmə olasılığı çoxalır...

Geridə qalmış cəmiyyətlərin üzvləri də inkişaf etmiş cəmiyyət üzvlərini elə görürlər. Amma başa düşmürlər ki, qarşılarındakı cəmiyyət uzun yol keçərək, təcrübə vasitəsilə yeni vərdişlər əldə edib, ümumi əcdadımızdan daha çox uzaqlaşıb...

Amma "yalan" və "qeyri-səmimilik" anlayışlarını da qarışdırmayaq...

Fotonun mənbəsi.