Hər şey yuxarıda gördüyünüz afişadan başladı. Bakıda simpozium varmış: "Qərb və Şərq orta əsrlərin qəhrəmanlıq eposlarında: Nibelunqlar nəğməsi və Kitabi Dədə Qorqud." Dünən isə bu simpoziumun sonuncu günündə avstriyalı Dr. Eberhard Kummer`in ifasında qədim german eposu "Das Nibelungenlied" nəzərdə tutulmuşdu. Afişanı görən kimi sevindim ki, nəhayət bu maraqlı və faciəli dastana canlı-canlı, əlində arfa olan meistersinger`in ifasında qulaq asa biləcəm. Tədbirin baş tutduğu Kapellhaus`un zalına girəndə səhnədə arfalı meistersinger tək deyildi, üç şərqli dəxi vardı.
Ətrafdakı qalstuklu adamların birindən soruşdum ki, "bu nə həngamədir", dediklərindən başa düşdüm ki, tədbirin mahiyyətinə uyğun olaraq biz də öz tərəfimizdən "Dədə Qorqud oxuyacağıq.
Xülasə, tədbir başladı, növbə ilə gah Kummer öz dastanından, gah da bizimkilər Dədə Qorquddan oxudular.
Xülasə, tədbir başladı, növbə ilə gah Kummer öz dastanından, gah da bizimkilər Dədə Qorquddan oxudular.
Amma Kummer öz dastanına sadiq qalırdısa, bizimkilər yavaş-yavaş Dədə Qorqudun çadırından sivişib, gah Yunis Əmrədən və digər aşıqlardan, gah da 20-ci əsrdə Fikrət Əmirov tərəfindən teatr musiqisi kimi yazılmış "Kor Ərəb"in mahnısından oxuyurdular.
Tədbirdən sonra Dr. Kummerdən oxuduğu musiqinin kim tərəfindən yazıldığını soruşdum. O, musiqinin 16-cı əsrdə nota alındığını bildirdi. Qeyd edim ki, "Das Nibelungenlied" dastanı özü elə 13-cü əsrdə yazıya alınıb. Beləliklə, qonağımızın oxuduğunun Orta Əsr Musiqisi olduğuna şübhə qalmırdı.
Bizim musiqiçilərə yaxınlaşmadım, zatən oxuduqlarını yuxarıda sizlərə saymışam. Əvəzində rejissor, tələbələri tərəfindən ustad kimi tanınan Vaqif İbrahimoğluya yaxınlaşaraq, indi yazdıqlarım məsələlər barədə onun fikrini soruşdum, bizimkilərin etdiklərinin "cığallıq" olduğu ilə bağlı tənqidi fikirlərimi izhar etdim. Vaqif müəllim də mənə"qonaqların özlərinin xahişi ilə onlara mədəniyyətimizi geniş spektr şəklində göstərdiklərini" bəyan etdi. Bax belə.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder